„Wyznania z przeżyć wewnętrznych” Rozalii Celakówny to starannie opracowane, opatrzone licznymi przypisami listy mistyczki do spowiednika, ks. Kazimierza Dobrzyckiego oraz notatki spisywane na jego polecenie (od 1937 r. do jej śmierci w 1944 r.). Dowiadujemy się z nich o niemal codziennych przeżyciach duchowych Rozalii, o wizjach i słowach nadprzyrodzonych, a także o jej sprawach powszednich i pełnej poświęcenia pracy w szpitalu. Ks. Dobrzycki, będąc przekonanym o wielkiej wadze objawień, których doświadczyła jego penitentka, o jej nieprzeciętnej świętości i pokorze, nakazał Rozalii spisywanie notatek dotyczących jej przeżyć i pieczołowicie gromadził wszystkie listy od niej otrzymane. Dla Rozalii pisanie było wielką udręką – sprawiało jej ból mówienie o tym, co niewyrażalne – jednak w swej pokorze i uległości okazała posłuszeństwo kapłanowi, przed którym, jako jedynym, otworzyła swoje serce.