Wspomnienia niniejsze spisałem w latach 1949—1950, gdy opuściwszy tak zwany Polski Korpus Przysposobienia i Rozmieszczenia miałem trochę czasu wolnego do ich opracowania. Uważałem je za pierwszą próbę relacji osobistej z mojej służby wojennej, której przedstawienie stanowi — w moim mniemaniu — obowiązek każdego wyższego wojskowego. Posługiwałem się pamięcią, notatkami osobistymi (przeważnie kalendarzowymi) oraz dokumentami z niezupełnie jeszcze uporządkowanych archiwów. Odwlekałem ogłoszenie wspomnień drukiem, by nie przyczyniać się do możliwych kontrowersji pomiędzy tymi, którzy jeszcze mogli wspólnie i zgodnie pracować dla sprawy polskiej. Byłem zawsze zdania, że bieg czasu wpłynie dodatnio na uspokojenie namiętności objawiających się zwykle tak silnie bezpośrednio po przeżytych wydarzeniach. Zdecydowałem jednak obecnie wydać me wspomnienia, gdyż należę do schodzącego pokolenia i wolałbym, by ci spośród moich współczesnych, którzy mogliby i chcieli wnieść coś do opisu wydarzeń, prostując lub uzupełniając ich ujęcie przeze mnie, byli jeszcze w stanie tego dokonać. Od roku 1950 wyszło wiele wspomnień oraz prób opracowań historycznych lub publicystycznych.