Święta Katarzyna niespodziewanie odczuła dobroć Boga, nieskończony dystans dzielący jej życie od tej dobroci i ogień płonący w jej wnętrzu. Jest to ogień, który oczyszcza – wewnętrzny ogień czyśćca. (Benedykt XVI, Katecheza) W epoce, gdy czyściec powszechnie wyobrażano sobie i przedstawiano jako pełną ognia przestrzeń w zaświatach, św. Katarzyna z Genui na podstawie swych doświadczeń mistycznych pisze traktat, w którym tłumaczy krok po kroku, na czym naprawdę polega proces oczyszczenia duszy ludzkiej po śmierci. Poznanie Boga i Jego doskonałej sprawiedliwości – wyjaśnia Święta – a zarazem uświadomienie sobie popełnionych grzechów staje się w człowieku źródłem głębokiego bólu i tęsknoty za nieskończoną miłością Bożą, które można porównać jedynie z palącym ogniem. Co jednak istotne, to cierpienie ma bezcenną wartość – oczyszcza ono duszę i stopniowo prowadzi człowieka do pełnego zjednoczenia z Bogiem. W tej książce uwspółcześnione tłumaczenie Traktatu o czyśćcu św. Katarzyny z Genui zostało opatrzone komentarzem o. Pawła Orła CSsR. Św. Katarzyna z Genui (1447 – 1510) – mistyczka, tercjarka franciszkańska, patronka szpitali i ludzi obłożnie chorych. W jej życiu asceza i kontemplacja łączyły się z czynną służbą. Miewała częste wizje, dar uniesień i zachwytów, a swymi modlitwami wyprosiła nawrócenie dla męża. Przez wiele lat kierowała szpitalem miejskim Pammatone, a w czasie zarazy, która nawiedziła Genuę w ostatnich latach XV wieku, sama z oddaniem opiekowała się chorymi. O. Paweł Orzeł CSsR – kapłan, redemptorysta, doktorant w Szkole Doktorskiej Nauk Humanistycznych, Teologicznych i Artystycznych Academia Artium Humaniorum Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, duszpasterz parafii św. Józefa w Toruniu.