Coraz wnikliwsza refleksja nad dokonującym się w ciągu wieków rozwojem filozofii w Europie pozwala dojrzeć wyjątkowe znaczenie metafizyki i - opartej na tej filozofii bytu - koncepcji człowieka wypracowanej przez Tomasza z Akwinu. Jego filozofia człowieka (jak to powszechnie było przyjęte w wiekach średnich) wpleciona jest w tworzoną przez Tomasza wielką syntezę teologii. Ta filozoficzna antropologia, której znaczenie i aktualność są wyjątkowe, nie doczekała się do tej pory należnego jej dowartościowania i wykorzystania. W przedstawionych w tym tomie kwestiach mieści się zarys najgłębszej i najwszechstronniej ujętej filozofii człowieka opartej na założeniach zdecydowanie realistycznej metafizyki