Historia dwóch słynnych lotnisk szybowcowych w Bezmiechowej i Ustianowej. Bogata dokumentacja, dużo archiwalnych, niepublikowanych dotychczas zdjęć. Andrzej Artur Olejko (ur. 6 kwietnia 1963 w Brzozowie) – polski historyk, doktor habilitowany, specjalizujący się w historii wojskowości i problematyce lotniczej, wykładowca historii na Uniwersytecie Rzeszowskim.Pochodzi z Grabownicy Starzeńskiej. Jego ojciec był nauczycielem historii, a matka wizytorem geografii Kuratorium Oświaty w Krośnie. Absolwent I Liceum Ogólnokształcącego im. Komisji Edukacji Narodowej w Sanoku z 1982. W latach 1982–1987 studiował na kierunku historycznym w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Rzeszowie (praca magisterska na temat lotnictwa). W 1996 na podstawie rozprawy Lotnictwo morskie II Rzeczypospolitej 1919–1939 uzyskał tytuł doktora nauk humanistycznych na Wydziale Humanistycznym Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie za pracę pt.:Lotnictwo morskie II Rzeczypospolitej (promotorem był prof. Włodzimierz Bonusiak). W 1988 został nauczycielem historii w Liceum Medycznym w Sanoku, a w 1990 w macierzystym I LO w Sanoku (do 2002). Publikował na łamach pism „Gazeta Sanocka – Autosan”, „Tygodnik Sanocki”, „Kurier w Bieszczadach”. W 2002 został pracownikiem Instytutu Historii Uniwersytetu Rzeszowskiego jako adiunkt w Zakładzie Historii Najnowszej Polski. Od 2003 wykłada w Zakładzie Kultury Krajów Karpackich Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej im. Jana Grodka w Sanoku oraz od 2007 w Państwowej Wyższej Szkoły Techniczno-Ekonomicznej im. ks. Bronisława Markiewicza w Jarosławiu. Od listopada 2007 pełni funkcję prezesa Stowarzyszenia Niebo nad Historią, zajmującego się propagowaniem historii lotnictwa na terenie Europy. Jest członkiem Rady Muzealnej Muzeum Pałac w Dukli i stowarzyszenia AMIAP.