W niniejszej pracy podjęto próbę określenia istoty i znaczenia daru obrzędowego, przekazywanego w sytuacji szczególnej, przejściowej, kiedy konieczne staje się, poprzez szereg działań rytualnych, przełamanie chaosu, wyeliminowanie wszystkich sprzeczności, jakie powstają każdorazowo, ilekroć następuje zmiana „stanu", czyli każdego rodzaju pozycji trwałej lub powra­cającej, która jest uznana kulturowo. Uczyniono to na przykładzie wesela, które potraktowano szerzej, niż wynikałoby to z określenia „obrzęd rodzin­ny ". Przyjęto, iż przede wszystkim oddaje ono w dramatyzowanej formie sytuację jednostki i grupy w konfrontacji z „obcym".