Gubrynowicz i Schmidt, Gubrynowicz i Syn – polska księgarnia, skład nut, wypożyczalnia książek i wydawnictwo z siedzibą we Lwowie.

Wydawnictwo powstało w 1868 roku we Lwowie. Jego właścicielami byli Władysław Gubrynowicz (1836-1914), uczestnik powstania styczniowego i członek Rady Miejskiej oraz przewodniczący Izby Handlowej, odpowiedzialny za sprawy wydawnicze i Władysław Schmidt (1840-1909) odpowiedzialny za księgarnie, składami głównymi i administrację. Pierwotnie współzałożycielem ich księgarni był także brat Władysława, Ludwik[1]. W 1882 roku, po zakupie księgarni i wypożyczalni książek Karola Wilda, była jedną z największych wypożyczalni książek i nut w Galicji. Wydawnictwo, w latach 1872 -1876, założyło swoje filie w Jarosławiu, Sokalu i Stryju. Księgarnia posiadała skład główny wielu wydawnictw towarzystw i instytucji naukowych i oświatowych oraz szeregu wydawnictw z zaborów pruskiego i rosyjskiego.

W 1908 roku Władysław Schmidt oddał udziały firmy synowi Władysława Gubrynowicza, Kazimierzowi. W związku z tym od 1 stycznia 1909 firma funkcjonowała jako spółka jawna pod nazwą „Gubrynowicz i Syn”[2].

W 1924 roku firma weszła w spółkę z wydawnictwem wydającym czasopisma i książki medyczne tym samym ograniczając własną działalność wydawniczą. W 1935 roku księgarnię zakupił Aleksander Krawczyński i prowadził ja pod niezmienioną nazwą do 1939 roku. Wydawnictwo i hurtownię nadal prowadził Gubrynowicz. Po wojnie działalność wydawnicza nie została wznowiona.