Julian Krzewiński, właściwie Julian Piotr Maszyński (ur. 3 października 1882 w Warszawie, zm. 4 marca 1943 w Warszawie) – polski aktor, śpiewak (tenor), autor tekstów, powieściopisarz.
Urodził się w rodzinie kompozytora Piotra Maszyńskiego, jego brat Mariusz był aktorem, a siostry Stanisława i Halina malarkami. Studiował na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, do grona jego wykładowców należała m.in. Gabriela Zapolska. Po ukończeniu nauki wyjechał do Brazylii, gdzie był artystą cyrkowym. Nie trwało to długo, powrócił do ojczyzny i otrzymał angaż w operetce lwowskiej.
Od 1909 osiadł w Warszawie, gdzie występował w Teatrze Nowości. Występy tam okazały się wielkim sukcesem i utorowały Krzewińskiemu drogę do pozycji czołowego śpiewaka teatru. Występował również w Teatrze Wielkim. Od 1912 był aktorem teatru "Bagatela", a od 1913 grał w teatrze rewiowym "Argus". Występował również w takich teatrach jak: "Reduta", "Teatr Mały", Teatr Letni, Teatr Polski, "Wesoły Wieczór", "Małe Qui Pro Quo".
W 1911 po raz pierwszy zagrał w filmie, był to Skandal z ulicy Szopena. W tym samym roku grał też w dwóch innych filmach, w Koszu primadonny i Dniu kwiatka. Ogółem zagrał w ponad trzydziestu produkcjach. Wraz z Antonim Fertnerem i Wincentym Rapackim w 1911 roku założył spółkę filmową.
W 1913 powstała pierwsza jego operetka.
Gra aktorska była dodatkowym zajęciem Juliana Krzewińskiego, przede wszystkim był on mistrzem pióra. Tworzył scenariusze, libretta operetkowe i pisał piosenki. Najsłynniejsze z nich to Bal na Gnojnej, Bal u starego Joska, Już młodość uleciała!, Piosenka Caton. Ułożył też polski tekst do walca Johanna Straussa syna "Nad pięknym modrym Dunajem" .
Jego bliskim współpracownikiem był Leopold Brodziński. Był także reżyserem teatralnym, napisał ponad 20 powieści i książek dla dzieci. Był współautorem scenariusza operetki filmowej Każdemu wolno kochać.
21 października 1933 obchodził jubileusz trzydziestolecia pracy artystycznej.
W czasie wojny polsko-bolszewickiej był żołnierzem 54 pułku piechoty, w którym wystawił ponad 500 przedstawień dla wojska. Należy zauważyć, że Julian Krzewiński był żołnierzem, który walczył w obu wojnach światowych. Podczas II wojny światowej pracował jako kelner.
Zmarł 4 marca 1943 i spoczął na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 320-IV-14)
