Poradnik „Zasady procesu produkcyjnego i higieny w zatwierdzonej urzędowo serowarni farmerskiej i rzemieślniczej” powstał jako odpowiedź na dysputę, której kwintesencja zawiera się w pytaniu: czym z punktu widzenia producenta różni się mała serowarnia zarejestrowana jako zakład MLO (czyli działający w ograniczeniu sprzedaży) od zakładu posiadającego pełne urzędowe zatwierdzenie (czyli takiego, który może swe produkty wprowadzać do obrotu na całym rynku wspólnotowym)?

Rozliczne prace, spotkania, a nawet wyjazdy studyjne prowadzone przez Departament Rolnictwa i Obszarów Rybackich Urzędu Marszałkowskiego Województwa Podlaskiego wykazały, że na tak postawione pytanie można udzielić tylko jednej odpowiedzi: nie ma żadnych strukturalnych i praktycznych różnic przy zakładach zatwierdzonych i MLO. Forma rejestracji/zgłoszenia jest zupełnie wtórna względem celu nadrzędnego, jakim jest zapewnienie konsumentowi produktu bezpiecznego o jak najwyższych walorach żywieniowych. Bez względu na formę działalności w kontekście przepisów weterynaryjnych należy zadbać o dostęp do wody pitnej, zabezpieczyć miejsce produkcji przed szkodnikami, zadbać o właściwe mycie i dezynfekcję pomieszczeń. Tak więc wszelkie dyskusje i rozbieżności poglądów sprowadzały się do interpretacji obowiązujących przepisów (a nie, jak niektórzy sądzili, wydania specjalnych przepisów weterynaryjnych na rzecz małej produkcji lokalnej).