Palestyna po raz trzeci (I wyd. 1933) była drugą książką Ksawerego Pruszyńskiego, wówczas 26-letniego dziennikarza, korespondenta wileńskiego „Słowa” Cata-Mackiewicza. Powstała ona z serii reportaży, które Pruszyński opublikował wiosną i latem 1933 roku w „Słowie” właśnie i które stanowiły plon jego kilkutygodniowej podróży po tym kraju. Nie była to - jak zgodnie przyznali krytycy i recenzenci podróż zwykłego turysty, lecz to jeden z nich „pełna szacunku dla poznawanej obcej rzeczywistości wędrówka po egzotycznej kulturze, historii, tradycji obyczajowej”. Entuzjazm, jaki przenika ten tekst, jest nie tylko świadectwem fascynacji autora pięknym krajem. Jest wyrazem zachwytu nad heroicznym wysiłkiem żydowskich kolonistów, wkładanym w budowę nowoczesnego ich pierwszego państwa.