Edmund Jezierski Pisał dla dorosłych, dla dzieci i młodzieży, tłumaczył z angielskiego, francuskiego i rosyjskiego, bibliofil.

Początkowo pracował jako pomocnik drukarza. W wieku 17 lat zadebiutował opowiadaniami w "Bluszczu". Później współpracował z "Kurierem Porannym" i "Przyjacielem Dzieci". W okresie międzywojennym należał do najpoczytniejszych autorów książek dla dzieci i młodzieży o tematyce historycznej i współczesnej, o silnej wymowie patriotycznej, i fantastyczno-naukowych. Publikował zarówno pod własnym nazwiskiem, jak i pod dwoma pseudonimami: Edmund Jezierski (od nazwiska panieńskiego matki) oraz Janusz Kruk. Edmund Jan Krüger zmarł 11 lipca 1935 roku w Warszawie.

Po wojnie nie był wznawiany, także dlatego iż wiele utworów miało wymowę antyrosyjską i ostentacyjnie dydaktyczną. Jego twórczość zestarzała się i dziś powraca na fali zainteresowania darmową literaturą, popularyzowaną za pomocą POD i e-booków i Internetu.

Powieść Ludzie elektryczni (1912) została wznowiona w 1931 roku. Inne powieści sf Krügera (dla młodzieży): Władca przestworzy (1911, wzn. 1930), Cuda wyspy tajemniczej (1912, wzn. pt. Wyspa elektryczna 1925), Zwycięzcy bieguna (1912, wzn. 1931); dla dorosłych: ...A gdy komunizm zapanuje... (1927), Andrzej Żarycz (1930), Palę Moskwę (1930), Wyspa Lenina (1931), Precz z kryzysem! (1934).