O łasce Bożej udzielonej przez Chrystusa Odkupiciela

Wincenty Granat (ur. 1 kwietnia 1900 w Ćmielowie, zm. 11 grudnia 1979 w Sandomierzu) – polski duchowny katolicki, profesor doktor habilitowany, pisarz, pedagog, teolog, dogmatyk, rektor KUL. Sługa Boży Kościoła katolickiego, wykładowca Wydziału Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Autor wielu haseł do Encyklopedii Katolickiej, a także szeregu prac książkowych o charakterze filozoficzno-teologicznym, w tym monumentalnej Dogmatyka katolicka T. I-IX Lublin 1959-1967, przepracowanej następnie w duchu II Soboru Watykańskiego i opublikowanej pod tytułem Ku człowiekowi i Bogu w Chrystusie T. I-II, Lublin 1972-1974. Inne ważniejsze prace to: Teodycea, Lublin 1962, Osoba ludzka. Próba definicji, Sandomierz 1961, U podstaw humanizmu chrześcijańskiego, Poznań 1976. Pośmiertnie wydano Wybór pism ks. Wincentego Granata, Warszawa 1984, Personalizm chrześcijański. Teologia osoby ludzkiej, Poznań 1985. Pod jego redakcją ukazały się także prace zbiorowe m.in. Jezus Chrystus. Historia i tajemnica, Lublin 1988 oraz Z zagadnień kultury chrześcijańskiej. Do grona jego uczniów należy wielu wybitnych teologów polskich m.in. ks. Roman E. Rogowski, ks. Wacław Hryniewicz OMI.