Mickiewiczowskie figury wyobraźni

Próba spojrzenia na twórczość Adama Mickiewicza z perspektywy krytyki fantazmatycznej. Jego wyobraźnia poetycka oglądana jest tu w całej swej złożoności i antynomiczności, dlatego też książka zdecydowanie wykracza poza dotychczasowe, fragmentaryczne ujęcia tego tematu. Autor przedstawia rozległą gamę obsesyjnych wyobrażeń poety: marzenie o domowym zaciszu splata się z koniecznością wiecznej ucieczki i metamorfozy; fantazmaty erotyczne balansują na granicy dziecięcej czułostkowości i dzikiego, wampirycznego okrucieństwa; poetyckie "akty przerywane" - zaniechania i kapitulacje - znajdują dopełnienie w fantazmacie milczenia pojmowanego jako wyraz siły i dominacji. Bo dynamiczna wyobraźnia Mickiewicza za wszelką cenę unika zatrzymania, zastygnięcia w bezruchu. Mickiewicz-marzyciel cofa się przed tym, do czego dąży, pragnie zaś tego, czego się obawia.