Louis-Gaston de Sonis (25 sierpnia 1825 r. - 15 sierpnia 1887 r.) Był oficerem armii francuskiej, który szczególnie wyróżnił się w bitwie pod Loigny podczas wojny francusko-pruskiej, gdzie stracił nogę.

Louis Gaston urodził się 25 sierpnia 1825 r. W Pointe-à-Pitre (Gwadelupa), a przybył do Francji w 1832 r., Gdzie studiował dla wojska, podążając śladami ojca. W wieku 10 lat stracił matkę, aw wieku 19 lat ojca. Ta podwójna rana wyznaczyła początek jego nawrócenia. W 1848 roku, jako młody oficer - jedyny praktykujący katolik w swojej klasie - dostrzegł powołanie, by zostać mnichem uroczystych, ale zdał sobie sprawę, że to na świecie powołano go, by służyć Bogu. W wieku 23 lat ożenił się z 17-letnią dziewczyną Anaïs, z którą założył rodzinę, która miałaby obejmować 12 dzieci. Był kochającym mężem i ojcem, okazywał wielką miłość do Eucharystii i świecił szczególnie cnotą posłuszeństwa. Aby zbliżyć się do Boga, wstąpił do Trzeciego (świeckiego) Zakonu Karmelitów Bosych.