Tadeusz Karyłowski (ur. 5 czerwca 1882 w Warszawie, zm. 16 września 1945 tamże) – polski jezuita, poeta i tłumacz.

Syn mechanika Konstantego Karyłowskiego i Natalii z Drzewińskich. Szkołę średnią ukończył w Krakowie. Maturę zdał w 1899 roku, 17 września tego samego roku wstąpił do zakonu jezuitów w Starej Wsi. W latach 1899-1905 odbył studia klasyczne, następnie w latach 1905-1908 studiował filozofię. Od 1908 do 1909 roku był nauczycielem w gimnazjum jezuickim w Chyrowie, po czym przeniósł się do Krakowa, gdzie w latach 1909-1913 studiował teologię. W 1911 roku otrzymał święcenia kapłańskie. W latach 1914-1919 odbył na Uniwersytecie Jagiellońskim kolejne studia z zakresu literatury polskiej i francuskiej. W 1930 roku opuścił Kraków, do wybuchu II wojny światowej przebywając w Wilnie i Lublinie. Okres okupacji spędził w Krakowie, w 1945 roku wyjechał do Warszawy, gdzie zmarł.