Kazimierz Wóycicki (ur. 22 sierpnia 1949 w Warszawie) – polski publicysta, dziennikarz i historyk.Jego rodzice byli uczestnikami konspiracji w okresie II wojny światowej, żołnierzami powstania warszawskiego. Studiował na wydziale matematyki Uniwersytetu Warszawskiego i wydziale filozoficznym KUL. Pracę magisterską Absolut i wybór w filozofii Jean Grenier pisał u prof. Stefana Swieżawskiego (1967–1974). W latach 1972–1975 współpracował ze wschodnioniemiecką "Akcją Pokuty". Utrzymywał liczne kontakty z opozycją wschodnioniemiecką, m.in. z F. Magirius, L. Mehlhorn, W. Templin. W okresie 1973–1983 pracował w redakcji miesięcznika "Więź", jako współpracownik Tadeusza Mazowieckiego. Publikował m.in. na temat Stanisława Brzozowskiego, Floriana Znanieckiego, Jules Lequier, Emanuela Levinasa. Był twórcą recenzji filmowych i literackich, w szczególności dot. Nowej Fali, publikował wywiady ze Stanisławem Barańczakiem, Adamem Zagajewskim, Ryszardem Krynickim, Ewą Kuryluk. Współpracował ze środowiskami opozycji demokratycznej. Był redaktorem i publicystą prasy drugiego obiegu, w szczególności w redakcji miesięcznika "Głos", a także działaczem Klubu Inteligencji Katolickiej w Warszawie (1976–1980).