Wiesław Garboliński

W latach 1948–1954 studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, a następnie odbył 1954-1957 studia aspiranckie w Instytucie Malarstwa, Rzeźby i Architektury w Leningradzie. W latach 70. XX wieku był rektorem łódzkiej Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych. Był wiceprezesem Związku Polskich Artystów Plastyków i współzałożycielem Związku Polskich Artystów Malarzy i Grafików. W latach 1983–1990 był członkiem Narodowej Rady Kultury. W latach 1986–1989 był członkiem Ogólnopolskiego Komitetu Grunwaldzkiego. Malował barokowe kompozycje, pełne nagich ciał, posągów czy figur, inspirowanych płótnami wielkich mistrzów. W latach 80. tworzył obrazy o tematyce patriotyczno-wojskowej. W roku jubileuszu 45-lecia LWP 12 października 1988 roku otrzymał Nagrodę I stopnia Ministra Obrony Narodowej w dziedzinie plastyki. Wcześniej był odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Srebrnym Krzyżem Zasługi, Medalem 30-lecia Polski Ludowej, Złotym i Srebrnym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju” i Odznaką Zasłużony Działacz Kultury.

Był aktywnym działaczem PZPR. Należał do partii od 1951 roku, był członkiem plenum Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Łodzi i delegatem na VII Zjazd PZPR.

Pochowany w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Komunalnym Doły w Łodzi.