Podjęty temat dotyczy ciekawego okresu historycznego, jakim było stulecie XIX []. Analiza pozornie nie najważniejszych kwestii, związanych z architekturą pałacu, jego rozplanowaniem oraz spełnianymi funkcjami w różnorodnej mierze, także z osobami powiązanymi z tym ważnym miejscem dla Krakowa i diecezji krakowskiej, wnosi nowe naświetlenie dla uchwycenia przynajmniej niektórych mechanizmów działalności Kościoła i jego pasterzy. Zainteresowanie tytułowym pałacem ma swoje istotne znaczenie, bo dotyka najważniejszego urzędu w diecezji i otwiera przestrzeń badawczą dla uchwycenia wielu szczegółów nie tylko z życia wyższych sfer, ale nade wszystko pozwala wniknąć w płaszczyznę najzwyczajniejszą, bo gwarantującą dotarcie do fundamentalnych zasad zwyczajnego poruszania się osoby ludzkiej, także wysoko postawionej.
z recenzji bp. prof. zw. Jana Kopca
Wśród wielu zabytków architektury, które przesądzają dziś o szczególnym miejscu Krakowa na mapie kulturowej Polski i Europy, niewiele jest budowli, które posiadałyby tak wielką silę znaczeniową jak pałac biskupów krakowskich przy ulicy Franciszkańskiej 3. [] Ten magiczny dziś adres nabierał szczególnego znaczenia dla Krakowa i dla Polski przez cały wiek XIX. Przesądziły o tym niezwykłe osobowości jego gospodarzy, a zwłaszcza Jana Pawia Woronicza i Albina Dunajewskiego, oraz zmieniające się konteksty polityczne. Dlatego wielką zasługą pani Marleny Hajduk jest zwrócenie uwagi na niezwykle intrygujący fenomen budowli, której dzisiejszy kształt jest funkcją losów Krakowa i jego kościoła w XIX wieku.
z recenzji prof. Jacka Purchli