Tom 1 - 1999 r., s. 461

Tom 2 - 2000 r., s. 437

Towarzystwo Jezusowe, SJ (łac. Societas Iesu), jezuici – męski papieski zakon apostolski założony przez Ignacego Loyolę.

Cechą charakterystyczną jego charyzmatu jest dyspozycyjność do służenia papieżowi we wszelkich możliwych dziedzinach, a zwłaszcza w zadaniach najtrudniejszych; w związku z tym nie ma ściśle ustalonego zakresu działania, gdyż wyznaczają go znaki czasu. Dało Kościołowi 1 papieża, 41 kardynałów, 5 patriarchów, 87 arcybiskupów i 269 biskupów oraz 50 świętych i 180 błogosławionych. Było i jest najpotężniejszym oraz najbardziej liberalnym zgromadzeniem zakonnym.

Architekturę jezuicką określa się jako sztukę przełomu, okres przejściowy między renesansem a barokiem.