1000 języków stanowi językową podróż po świecie i przybliża źródła, wzajemne powiązania, cechy i różnorodność naszych języków. Obejmuje wszystkie języki światowe, w tym główne języki każdego z regionów oraz języki mniejszościowe, omawia też języki zagrożone i wymarłe.Na świecie używanych jest ponad 6000 języków, a liczebność ich użytkowników waha się od setek milionów do jednej czy dwóch osób. Wszystkie posiadają bogate słownictwo opisujące otoczenie, czynności, myśli i uczucia osób, które się nimi posługują.W tej bogato ilustrowanej i przystępnej dla czytelnika książce grupa naukowców przedstawia bogactwo i różnorodność języków. Są one uporządkowane według regionów, a każdy artykuł główny zawiera informacje o ilości użytkowników, zasięgu terytorialnym, powstaniu i rozwoju oraz charakterystycznych cechach języka. Dwa obszerne rozdziały zostały poświęcone językom zagrożonym i wymarłym, a bogaty dodatek z mapami ilustruje rozmieszczenie grup językowych.Językoznawcy szacują, że do 2050 r. połowa naszych języków wymrze, więc jest to najlepszy moment na zapoznanie się z bogactwem, złożonością i pięknem ludzkiego języka.Każdy czytelnik - nawet specjalista zajmujący się lingwistyką - znajdzie w książce wiele interesujących i czasem zupełnie nieznanych informacji. Dowiemy się na przykład, gdzie stosowane są takie języki jak amharski i oromo, z których każdy jest używany przez 22 mln osób, albo na jakie języki rozpadł się język serbsko-chorwacki po podziale Jugosławii na sześć niepodległych państw - nie tylko na serbski i chorwacki, ale też i na bośniacki, a dodajmy do tego, że w ostatnim czasie (czego już autorzy nie zdążyli uwzględnić) pojawiła się koncepcja wyodrębnienia języka czarnogórskiego. Z pewnością wiele mało znanych informacji znajduje się też w rozdziale poświęconym językom wymarłym - nie tylko łacinie, etruskiemu czy egipskiemu lub etiopskiemu, ale też językowi arkadyjskiemu lub ubychijskiemu, a nawet językowi o wdzięcznej nazwie czibcza, który był używany na środkowych wyżynach Kolumbii.Publikacja ukazała się pod redakcją Petera K. Austina, kierownika katedry Terenowych Badań Językoznawczych oraz dyrektora Akademickiego Programu na Rzecz Języków Zagrożonych w Szkole Studiów Orientalnych i Afrykańskich na Uniwersytecie w Londynie.