W badaniach nad szkolnictwem wyższym w Polsce brakuje prac eksplorujących proces zmiany, gdyż dominują publikacje będące diagnozą jego stanu. Dlatego ze względów poznawczych interesujące wydawało się Autorce publikacji postawienie pytań o to, jak przebiega taki proces w nowych warunkach systemowych. Za podjęciem takiej problematyki przemawiał także wyraźny niedobór opracowań teoretycznych i empirycznych poświęconych polskiemu wyższemu szkolnictwu zawodowemu, jak również przekonanie, że każda zmiana edukacyjna jest zjawiskiem domagającym się badania. Ich prowadzenie przyczynia się do wzbogacenia teorii zmian edukacyjnych, a także doskonalenia polityki oświatowej. (...) Książka ta wpisuje się w niezwykle aktualną dziś debatę, zainicjowaną rządowym projektem redywersyfikacji szkolnictwa wyższego. Pytania o to, czy, a jeśli tak, to w jakim kształcie w naszym systemie edukacyjnym powinny funkcjonować dwa odrębne sektory: uczelni o profilu badawczym i zawodowym, nie są bowiem nowe. Zarówno w Polsce, jak i na świecie wypracowano w tym zakresie wiele rozwiązań, których znajomość – jak się wydaje – jest wciąż niewystarczająca.