Ziuzia ma jedno oko szare, adrugie zielone, dlatego patrzy na świat troszkę inaczej. Poza tym ma mnóstwo dobrych pomysłów, które przychodzą jej do głowy prosto zpępka (bo przecież pępek też do czegoś musi służyć). Inigdy się nie nudzi. Bo jak tu się nudzić, skoro trzeba szukać bandy uciekających robaków, które chowają się wkałużach? Amarchewka, kiedy tylko narysuje się jej pisakiem oczy, organizuje podróż do Królestwa Grochu zKapustą? Albo kiedy łóżko bez ostrzeżenia wzlatuje wnocne niebo, żeby Ziuzia mogła utulić płaczące gwiazdy? Oczywiście, poza tym Ziuzia ma też obowiązki. Musi znaleźć właściciela kotka, który jest stworzony zdeszczu, wymyślić tacie nowe imię, pomóc starszej siostrze zrobić pierwszy makijaż, czy odtajnić tajną akcję, która jest tak tajna, że nawet Mateusz nie wie, oco wniej chodzi (a przecież to chłopak!). Iwcale nie jest ważne, że bandy uciekających robaków to tak naprawdę PIT-y, które wypełniają rodzice, Królestwo Grochu zKapustą to tylko lodówka, agdy dziewczynki dorastają, nie mogą stać się robotami, tylko kobietami. Rzeczywistość wdwukolorowych oczach Ziuzi jest zaczarowana ifascynująca. To świat, wktórym nawet lampa czy trzepak mają uczucia, świat bliski dzieciom irodzicom, bezpieczny idobry, aprzecież prawdziwy.
Czytelnik złatwością daje się wciągnąć wtę pełną humoru, surrealno-realną rzeczywistość.