Antoni Chlondowski, SDB, właściwie Antoni Hlond (zmienił nazwisko, aby nie kojarzono go z bratem, kardynałem Augustem Hlondem, prymasem Polski), także Antoni Hlond-Chlondowski (ur. 13 czerwca 1884 w Kosztowach na Górnym Śląsku, zm. 13 maja 1962 w Warszawie) – polski salezjanin, kompozytor. Przyszedł na świat w rodzinie Jana Hlonda i Marii z domu Imiela. Rodzonymi braćmi Antoniego Hlonda byli Ignacy i August, obaj salezjanie; August był prymasem Polski. Studiował filozofię i teologię we Włoszech w Lombriasco i na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie, a także w Radnej w Słowenii i w Ratyzbonie. Od dziecka przejawiał zdolności muzyczne. Od 1904 ukazywały się drukiem jego kompozycje muzyczne. W latach 1903-1907 uczył muzyki i kierował chórem w Oświęcimiu. Następnie w Przemyślu założył szkołę organistowską. Jego dorobek kompozytorski, obejmujący pieśni liturgiczne, msze i preludia, stanowi blisko 4000 utworów. Był przedstawicielem cecylianizmu w muzyce. W latach 1925-1930 był prowincjałem swojej macierzystej prowincji zakonnej.