Witold Taszycki (ur. 20 czerwca 1898 w Zagórzanach pod Bieczem, zm. 9 sierpnia 1979 w Krakowie) - historyk języka polskiego, badacz onomastyki i dialektologii historycznej. Studiował filologię polską i słowiańską na Uniwersytecie Jagiellońskim (1917-1921). Wśród jego wykładowców byli Jan Michał Rozwadowski, Jan Łoś i Kazimierz Nitsch. Studiował również na uniwersytecie w Sofii. W 1922 obronił doktorat na UJ i został asystentem w Katedrze Językoznawstwa Indoeuropejskiego. Tematem jego rozprawy doktorskiej były Imiesłowy czynne teraźniejszy i przeszły I w języku polskim, a promotorem Jan Łoś. W 1925 habilitował się na UJ na podstawie rozprawy Najdawniejsze polskie imiona osobowe. W 1926 roku studiował w Pradze. W 1928 przeniósł się na Uniwersytet Stefana Batorego, a w latach 1929-1941 oraz w 1944 był profesorem Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie (w czasie okupacji niemieckiej prowadził tajne nauczanie uniwersyteckie we Lwowie, oficjalnie pracując jako nauczyciel w szkołach zawodowych: handlowej i zegarmistrzowskiej