"Wspomnienia terrorysty", choć są książką autobiograficzną, przedstawiają zdarzenia jak w powieści sensacyjnej. Opisują życie i działalność autora - prominentnego członka Organizacji Bojowej Partii Socjalistów Rewolucjonistów (tzw. eserów), organizującego na początku XX wieku zamachy na członków carskiego rządu i establishmentu, m.in. na ministra spraw wewnętrznych Plehwego i Wielkiego Księcia Siergieja Romanowa. Sawinkow był mózgiem organizacji - bomby rzucali młodzi studenci i robotnicy, fanatycznie oddani idei rewolucji. Memuary Sawinkowa doskonale odsłaniają mechanizmy działania organizacji terrorystycznej. Bezpośrednim zwierzchnikiem autora wspomnień był osławiony prowokator Jewno Azef, podwójny agent Ochrany. Niejako przy okazji więc poznajemy, jak służby specjalne mogą wpływać na działalność zdesperowanych ludzi, prowokując i kontrolując ich poczynania. Puentę do historii Sawinkowa dopisało życie. Zwabiony przez bolszewików misterną intrygą, wrócił z emigracji do ZSRR w połowie lat 20. i natychmiast został aresztowany. Skazany na karę śmierci, zamienioną na 10 lat więzienia, zginął w niejasnych okolicznościach w więzieniu na Łubiance, prawdopodobnie wyrzucony przez okno przez śledczych OGPU.