Tadeusz Stefan Alf-Tarczyński (ur. 5 października 1889 w Krakowie, zm. 26 stycznia 1985 w Londynie) – generał brygady Wojska Polskiego, pisarz i publicysta. W roku 1910 wstąpił w Krakowie do paramilitarnej organizacji polskiej „Sokół”, wkrótce potem przystąpił do Drużyny Strzeleckiej w Krakowie, której został oficerem i komendantem. Ukończył kurs wyższy (szkołę oficerską) Związku Walki Czynnej. Był jednym z 66 słuchaczy kursu odznaczonych przez Józefa Piłsudskiego znakiem oficerskim tzw. „Parasolem”. Od sierpnia 1914 pełnił służbę w Legionach Polskich. Dowodził kompanią w 5 Pułku Piechoty Legionów. W lipcu 1916 został adiutantem V batalionu. Był ranny w bitwie pod Kostiuchnówką, gdzie został wzięty do niewoli rosyjskiej. Z niewoli uciekł i przedostał się do I Korpusu Polskiego w Rosji. Po rozbrojeniu Korpusu, przedostał się przez front niemiecki do Warszawy. Od czerwca do listopada 1918 pełnił funkcję komendanta garnizonu Polskiej Organizacji Wojskowej w Warszawie. ! Uwagi: Oprawa nieznacznie zabrudzona i zakurzona. Brzegi stron lekko zakurzone.