Niniejsza książka jest opowieścią o pracach kanadyjskiej fotografki wojennej Rity Leistner. Nie jest to jednak prezentacja kilkunastu lat jej życia, w ciągu których niemalże na całym świecie relacjonowała konflikty zbrojne i losy uwikłanych w nie ludzi, a historia o trzech tygodniach, które na początku 2011 roku spędziła w jednej z baz sił koalicyjnych w Afganistanie w ramach projektu „Basetrack”. Nawiązując bezpośrednio do twórczości fotografki, teoretyczną pod[1]stawą podjętych tu przeze mnie rozważań, uczyniłam koncepcję mediów Marshalla McLuhana (wciąż kontrowersyjnego, choć niezwykle barwnego badacza mediów). Teoria ta, mimo swego historycznego już charakteru (po[1]wstała wszak niemalże sześćdziesiąt lat temu) pozwala bowiem na przyjęcie interesującej perspektywy odbioru współczesnych przekazów medialnych. W tym kontekście, na co zwróciła uwagę sama artystka, wykorzystanie współczesnych narzędzi komunikacji (takich jak smartfony czy media społecznościowe), sprawia bowiem, że jej fotografie, ukazujące codzienne życie bazy Marines w Musa Qala, stają się pasjonującą próbą wyrażenia tego, co Wolfgang Welsch ujął w jednym ze swoich esejów, jako „prawdziwie realny” obraz wojny. Z wprowadzenia