Mounier Emmanuel (1905-1950), francuski filozof, publicysta i działacz społeczny. Przedstawiciel tzw. lewicy katolickiej. Twórca personalizmu otwartego - jednego z dwu podstawowych nurtów personalizmu katolickiego. Założyciel pisma Ésprit (1932), z którym wiąże się niemal cała jego działalność intelektualna. Wychodząc z założenia, że człowiek rozwija się w pełni tylko będąc mocno osadzonym w konkretnej wspólnocie, Mounier poddał krytyce tak indywidualizm, jak wszelkie postaci totalitaryzmu. Wskazał też na czysto formalny charakter kapitalistycznej demokracji, w której wielu ze względu na swoją sytuację ekonomiczną nie jest w stanie korzystać z równości praw. Budował projekt społeczeństwa kierującego się zasadą "wolności uwarunkowanej", gdzie osoba ludzka ze względu na wspólne dobro rezygnuje z części swobód, otrzymując w zamian gwarancje nienaruszalności swojej sfery wewnętrznej - prawo do kształtowania siebie zgodnie z własnym światopoglądem. Autor wielu publikacji książkowych i prasowych. W Polsce ukazały się wybory jego prac: Co to jest personalizm? (1960), Wprowadzenie do egzystencjalizmu (1964), Chrześcijaństwo i pojęcie postępu (1968).