Ryszard Kilvington, założyciel i jeden z najaktywniejszych członków szkoły Kalkulatorów Oksfordzkich, jest autorem komentarza do Etyki nikomachejskiej Arystotelesa, zatytułowanego Kwestie do Etyki 9Quaestiones super libros Ethicorum, 1324-1326), w którym podejmuje rozważania dotyczące woli, czynów dobrowolnych i niedobrowolnych, zagadnienia słabości moralnej oraz rozwijania cnót moralnych. Propozycja Kilvingtona jest niezwykle ciekawa, ale również bezprecedensowa, bowiem w rozważaniach poświęconych woli oraz cnotom i wadom etycznym Kilvington wykorzystuje terminologię i argumenty zaczerpnięte z obszaru logiki i filozofii przyrody, poddając wole i cnoteetycznie nieustannym pomiarom, obliczajac ich maksyum i minimum, czy też pierwszą czy ostatnią chwile ich trwania. Z tych analiz wyłania się koncepcja woli rozumianej jako złożona, wielopłaszczyznowa i wielowymiarowa władza o niebywałej dynamice.