Tom szkiców i opowiadań "Wiszera", który Autor nazwał w podtytule "antypowieścią", jest następnym po "Opowiadaniach kołymskich" cyklem prozatorskim Warłama Szałamowa (1907-1982), klasyka rosyjskiej literatury współczesnej. Obejmuje tylko jeden z epizodów obozowego życiorysu pisarza, pobyt w łagrach wiszerskich na Uralu w latach 1929-1931. Zawiera utwory pisane w okresie 1961-1971, z których część – nie zawsze w dopracowanej literacko postaci – była już publikowana. Cykl jako zespolona całość pozostawał jednak nieznany aż do roku 1989, kiedy to odnaleziono go w archiwum Autora. Istotnym uzupełnieniem naszej edycji jest tekst rozmowy z Gustawem Herlingiem-Grudzińskim o Szałamowie, komunizmie i Rosji, przeprowadzonej z inicjatywy włoskiego wydawcy dzieł Warłama Tichonowicza. "Co dała mi Wiszera – pyta Szałamow. – Trzy lata rozczarowań w stosunku do kolegów, niespełnionych dziecinnych nadziei. Niezwykłą pewność życiowej siły. Poddany ciężkiej próbie (...) wytrzymałem ją, fizycznie i moralnie. Stałem mocno na nogach, nie obawiałem się życia. Dobrze rozumiałem, że życie – to sprawa poważna, ale bać go się nie należy. Byłem gotów żyć".