Ka­zi­mierz Wie­rzyń­ski uro­dził się 27 sierp­nia 1894 roku w Dro­ho­by­czu jako Ka­zi­mierz Wir­stle­in. Uczęsz­czał na fi­lo­lo­gię pol­ską, fi­lo­zo­fię i ro­ma­ni­sty­kę na Uni­wer­sy­te­cie Ja­giel­loń­skim oraz sla­wi­sty­kę na wie­deń­skiej uczel­ni. W 1913 roku po­wstał de­biu­tanc­ki utwór Hej, kiedyż, kiedyż uka­za­ny w cza­so­pi­śmie „1863”, a w 1919 roku – to­mik po­etyc­ki Wiosna i wino. Pierw­szą woj­nę świa­to­wą spę­dził w sze­re­gach le­gio­nu Wschod­nie­go Jó­ze­fa Hal­le­ra, za co tra­fił do nie­wo­li ro­syj­skiej. Po­wró­ciw­szy do War­sza­wy, za­an­ga­żo­wał się w li­te­rac­ką eli­tę, wraz z m.in. Tuwimem za­ło­żył gru­pę po­etyc­ką Ska­man­der.