Bezpieczne prowadzenie wierceń wymaga odnoszenia się z właściwą uwagą do sterowania ciśnieniem w otworze podczas wiercenia, dodawania pojedynczej rury płuczkowej, operacji wymiany narzędzia, jak również operacji wyciągania i zapuszczania przewodu wiertniczego. Operacje wyciągania-zapuszczania niezależnie od uzbrojenia wylotu otworu często są połączone z utrudnieniami w postaci szczelinowania ścian otworu, zaników płuczki, obwałów, niespodziewanych dopływów płynu złożowego do otworu itp. Zjawiska te w szeregu przypadków powstają wskutek niedopuszczalnych hydrodynamicznych zmian ciśnień wywołanych ruchem kolumny przewodu wiertniczego w płynie wypełniającym otwór wiertniczy. Przewód w czasie ruchu przemieszcza się ze zmienną prędkością. Wpływ na przebieg tych operacji ma również to, czy są prowadzone z otwartym, czy z zamkniętym końcem kolumny przewodu. Wymienione utrudnienia spowodowane są często brakiem wyszkolenia załogi i niezrozumieniem zjawisk występujących w otworze wiertniczym. Niekiedy zastosowane postępowanie przy wystąpieniu objawów erupcji, właściwe w czasie wiercenia, jest nieodpowiednie podczas operacji wyciągania-zapuszczania przewodu, stąd krok do erupcji otwartej. Duże znaczenie dla utrzymywania stałej gotowości do adekwatnej odpowiedzi ma również dokładność prowadzonych pomiarów objętości płuczki w zbiorniku marszowym.