Seria zawiera: Tom I - Arystoteles - Zachęta do filozofii. Fizyka, 355 s., 2010 r. Tom II - Arystoteles - Etyka wielka. Poetyka, 207 s., 2010 r. Tom III - Platon - Uczta, Polityk, Sofista, Eutyfron, 358 s., 2010 r. Tom IV - Platon - Państwo, 575 s., 2010 r. Tom V - Cyceron - Rozmowy tuskulańskie i inne pisma, 429 s., 2010 r. Tom VI - Seneka - Listy moralne do Lucyliusza, 647 s., 2010 r Tom VII - Św. Augustyn - Solilokwia i inne dialogi o duszy, 223 s., 2010 r Tom VIII - Awicenna - Księga wiedzy, 269 s., 2010 r. Tom IX - Ockham - Suma logiczna, 533 s., 2010 r. Tom X - Kartezjusz - Medytacje o pierwszej filozofii, t. I, 269 s., 2010 r. Tom XI - Kartezjusz - Medytacje o pierwszej filozofii, t. II, 347 s., 2010 r. Tom XII - Spinoza - Etyka, 349 s., 2010 r. Tom XIII - Wolter - Elementy filozofii Newtona, 206 s., 2010 r. Tom XIV - Rousseau - Umowa społeczna, List o widowiskach, 322 s., 2010 r. Tom XV - Kant - Krytyka czystego rozumu, t. I, 397 s., 2010 r. Tom XVI - Kant - Krytyka czystego rozumu, t. II, 493 s., 2010 r. Tom - XVII - Hegel - Fenomenologia ducha, t. I, 367 s., 2010 r. Tom XVIII - Hegel - Fenomenologia ducha, t. II, 386 s., 2010 r. Tom XIX - Kierkegaard - Albo-albo, t. I, 472 s., 2010 r. Tom XX - Kierkegaard - Albo-albo, t. II, 440 s., 2010 r. Tom XXI - Popper - Społeczeństwo otwarte i jego wrogowie, t. I, 466 s., 2010 r. Tom XXII - Popper - Społeczeństwo otwarte i jego wrogowie, t. II, 528 s., 2010 r. Tom XXIII - Heidegger - Bycie i czas, 590 s., 2010 r. Tom XXIV - Tatarkiewicz - O szczęściu, 496 s., 2010 r. Tom XXV - Kołakowski - Kultura i fetysze, 277 s., 2010 r.

Filozofia to nieodłączna część ludzkiego poznania, jej początki łączą się z początkami istnienia ludzkich cywilizacji.

Wyróżnia się trzy wielkie tradycje filozoficzne: europejską, indyjską oraz chińską.

W tradycjach Środkowego i Dalekiego Wschodu – pomimo wczesnych intuicji na temat jej odrębności od innych dziedzin ludzkiego poznania (Kautilya, Mo Di) – filozofia faktycznie bardzo długo nie istniała jako samodzielna nauka, lecz elementy myśli filozoficznej były tradycyjnie wplecione w wątki religijne, tworząc systemy filozoficzno-religijne takie jak taoizm czy buddyzm, lub w wątki polityczne, tworząc ideologie takie jak konfucjanizm. Ten styl filozofowania utrzymał się w dużym stopniu na Wschodzie do dziś.

Pomimo to, da się wyodrębnić wyraźnie dwie odmienne tradycje, charakteryzujące się odmiennym stylem filozofowania: filozofię indyjską i filozofię chińską. Ta pierwsza obejmuje także myśl buddyjską Tybetu i Azji Południowo-Wschodniej oraz myśl indonezyjską. Ta druga obejmuje także systemy filozoficzne Korei, Japonii i Wietnamu. Jedyny punkt kontaktu między obiema tradycjami miał miejsce w wiekach II-IX, kiedy to buddyzm z Indii docierał do Chin i dalej – była to jednak wymiana myśli w jednym kierunku, a buddyzm chiński szybko nabrał cech, jakich nigdy nie miał w Indiach. W każdej z tych tradycji łatwo można wyodrębnić kilka faz rozwojowych.