Wawrzyniec Surowiecki, krypt.: W. S., (ur. 4 sierpnia 1769 w Imielenku, zm. 10 czerwca 1827 w Warszawie) – polski ekonomista, publicysta, pedagog, działacz oświatowy, historyk (slawista), geograf, antropolog. Jeden z głównych prekursorów badań nad Słowiańszczyzną, obok Adama Naruszewicza, Jana Potockiego, Zorian Dołęgi-Chodakowskiego (Adama Czarnockiego) i Józefa Maksymiliana Ossolińskiego. Pochodził ze średniozamożnej, wielkopolskiej rodziny drobnoszlacheckiej (ojciec Jan był wójtem rodzinnej miejscowości). Pierwsze nauki pobierał w szkołach Komisji Edukacji Narodowej (Kalisz, Poznań). Następnie, zamierzając wstąpić w szeregi stanu duchownego, rozpoczął naukę (1788) w warszawskim seminarium ks. ks. misjonarzy, którą jednak przerwał (1791) ze względu na zły stan zdrowia. Z tego też powodu jego starania (1792) o przyjęcie do Szkoły Artylerii spełzły na niczym. Przez kilka miesięcy kształcił się w jednej z francuskich pensji warszawskich. Przez dłuższy czas zarabiał jako guwerner (m.in.: od roku 1793 w domu Walerianostwa Stroynowskich na Wołyniu; w latach 1802-1806 w domu Sczanieckich w Dreźnie). Wiosną roku 1794 zmierzał do Krakowa by przystąpić do insurekcji kościuszkowskiej, lecz zatrzymały go nieprzewidziane trudności. Później (1795) studiował na Uniwersytecie Lwowskim, podejmując jednocześnie pracę redaktorską. Początkowo (1795) redagował "Zbiór Pism Ciekawych", a w latach 1795-1798 "Dziennik Patriotycznych Polaków" (organ prasowy Towarzystwa Patriotycznych Polaków). Odbywał też liczne podróże zagraniczne: Wiedeń (1799), Drezno (1802-1806, 1807-1810) Po utworzeniu Księstwa Warszawskiego został zatrudniony w jego ministerstwie sekretariatu stanu w Dreźnie. W tym samy czasie został członkiem Warszawskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk (od 1807 roku). Po powrocie z Drezna wykładał w Szkole Głównej Prawa i Administracji w Warszawie. Pracował w urzędach związanych z edukacją. W ostatniej dekadzie życia poświęcił się w znacznym stopniu badaniom historycznym. Interesowała go między innymi historia pogańskiej Słowiańszczyzny. W 1812 roku przystąpił do Konfederacji Generalnej Królestwa Polskiego. Był bratem Karola, zakonnika (franciszkanina, potem reformata), autora dzieł filozoficznych. ! Uwagi: Oprawa zakurzona, zarysowana, zabrudzona, wtarta, wyblakła, pognieciona, nadarta. Brzegi stron zakurzone, przyżółkłe, nierówne. Strony pożółkłe. Tylna oprawa zapisana oraz posiadająca pieczątkę.