Praktyczny przewodnik w zakresie przepisów prawa kościelnego.Kazimierz Karłowski herbu Prawdzic (ur. 3 marca 1895, zm. 9 października 1976) – polski ksiądz, teolog i prawnik, profesor w Arcybiskupim Seminarium Duchownym w Poznaniu.Był synem Kazimierza Eugeniusza Witolda Karłowskiego (1852-1917) i Izabeli Studniarskiej herbu Pobóg (1867-1944). Święcenia kapłańskie otrzymał 22 września 1917. Doktoryzował się na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego, w 1923 został profesorem teologii moralnej na Arcybiskupim Seminarium Duchownym w Gnieźnie, a od 1 października 1924 był profesorem tego samego przedmiotu na Arcybiskupim Seminarium Duchownym w Poznaniu. Od 1 października 1928 do wybuchu II wojny światowej był profesorem prawa kanonicznego poznańskiego seminarium. Od 1928 do 1939 sprawował ponadto funkcję wicedyrektora tej uczelni. Kardynał August Hlond ustanowił go oficjałem 1 grudnia 1933 (w 1946 kardynał Walenty Dymek zatwierdził go na tym stanowisku). Po zakończeniu II wojny światowej był redaktorem w miesięczniku Wiadomości Duszpasterskie. W 1946 został kanonikiem gremialnym Kapituły Metropolitalnej Poznańskiej, a w rok później prałatem honorowym Jego Świątobliwości.