„Siedem tomów, które wchodzą w skład Kronik Ziemi, nie powstawało ani jako zamyślona z góry seria, ani nawet jako książka. Żołędziem, z którego wyrósł ów dąb z siedmioma gałęziami, było pytanie ucznia: dlaczego słowo w herbrajskiej Biblii – Nefilim – które pochodzi od czasownika «upadać», «zstępować», jest tłumaczone jako «olbrzymy»? Tym uczniem byłem ja, zaś rzeczone słowo występuje w VI rozdziale Genesis, czyli Księgi Rodzaju. Szukanie wyjaśnienia zajęło mi całe życie. Odpowiedź wymagała – jak sama Biblia – zwrócenia się ku początkowi. Dociekanie biblijnego początku otworzyło puszkę Pandory wypełnioną mnóstwem pytań. Rezultat dziesięcioleci badań, poszukiwań i publikacji jest zatem przytłaczający w swojej skali. Siedem tomów Kronik Ziemi liczy prawie 2300 stron. Często też byłem pytany przez odbiorców: Jak można połapać się w całym tym natłoku informacji? Kierując się pytaniami czytelników, napisałem więc niniejszy podręcznik – setki haseł ułożonych w porządku alfabetycznym dostarczają istotnych danych o bogach i półbogach, królach i królestwach, patriarchach i kapłanach, stanowiskach archeologicznych i legendarnych miejscach. Hasła opatrzone są odsyłaczami do innych, związanych z nimi, haseł i – w stosownych przypadkach – wzbogacone o szczególne, czyli nowatorskie, ujęcie przeze mnie danego tematu. Stosując jednolitą odpowiedź do różnych cywilizacji i okresów, niniejsze vademecum podejmuje jedyną do tej pory próbę zsyntetyzowania starożytnej wiedzy. Jednolita odpowiedź wytrzymała próbę czasu: każde odkrycie, każda zdobycz techniki ostatnich dziesięcioleci nieodmiennie i niezawodnie potwierdzała starożytne świadectwa, które inni ignorowali lub odrzucali jako mity, a które ja uznawałem za prawdę. W pewien znaczący sposób tych siedem tomów Kronik Ziemi okazało się składnicą ogółu wiedzy starożytnych, cennym skarbem, jaki Biblia nazywa mądrością. Są one, w jakimś sensie, siedmioma kolumnami starożytnej mądrości”.