Józef Umiński (ur. 10 listopada 1888 w Pieńkach, powiat rypiński, zm. 1 maja 1954 w Szczawnie-Zdroju) – polski ksiądz katolicki, prałat papieski i historyk. Po ukończeniu seminarium duchownego w Płocku kontynuował naukę na uniwersytetach w Rzymie i Monachium, uzyskując tytuł doktora filozofii. Badał historię Kościoła rzymskokatolickiego. Od 1930 był kierownikiem Katedry Historii Kościoła w Polsce i na Rusi na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. We wrześniu 1937 został mianowany profesorem zwyczajnym Historii Kościoła w Polsce i na Rusi UJK. Po wybuchu II wojny światowej i agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939, wyjechał ze Lwowa do Warszawy. Po II wojnie światowej przeniósł się na Dolny Śląsk, gdzie m.in. był proboszczem parafii w Szczawnie-Zdroju. W okresie 1948-1952 wykładał historię Kościoła we wrocławskim seminarium duchownym. Opublikował m.in. dwutomowy obszerny podręcznik Historia Kościoła, a także w 1947 książkę Kryzysy Kościoła Katolickiego. Pochowany na cmentarzu w Uniejowie. Spis treści: 1. Przedmowa 2. Wstęp 3. Okupacja niemiecka 4. Druga okupacja 5. Wyjątki z listów niektórych członków Drużyny 6. Epilog 7. Zestaw zdjęć członków Drużyny 8. Aneksy 9. Indeks nazwisk i pseudonimów ! Uwagi: Brzegi stron lekko zakurzone. Oprawa nieznacznie porysowana.