Ulica marzycieli / Autopsja / Zaułek łgarza

Autopsja - 2005 r., 241 s.

Zaułek łgarza- 2003 r., 281 s.

Ulica Marzycieli - 2006 r., 403 s.

Ulica marzycieli Marzenia sa nieodlaczna czescia naszej egzystencji. Marzenia sa po to, aby sie spelnialy. Dziwnym zbiegiem okolicznosci czytalam ,,Ulice marzycieli" akurat wtedy, kiedy spelnialo sie jedno z moich marzen, kilkanascie lat temu, wydawalo mi sie - nierealne do spelnienia. To byla podróz. Podróz, o jakiej moglam tylko pomarzyc. Podróz nad morze, która dla jednych moze jest nieodlacznym elementem ich ,,codziennosci", dla mnie byla wlasnie spelnieniem marzen. To, co dla kogos jest moze corocznym rytualem, który juz nawet nie cieszy, dla mnie bylo szczesciem niewyobrazalnym. W nieprawdopodobnej wrecz, bajkowej scenerii czytalam powiesc Roberta McLiama Wilsona, w której autor napisal o marzeniu, które dla wszystkich ma ten sam wymiar i ciezar gatunkowy, niezaleznie od rozmiaru i zawartosci portfela. Napisal o marzeniu o milosci, o potrzebie dzielenia zycia z druga osoba. I o tym, ze czasem to spelnienie moze nadejsc szybko, a czasem trzeba na nie czekac i 50 lat. Powiesc opowiada o pokoleniu irlandzkich 30- latków, ich marzeniach i problemach. Banal? Niezupelnie, bo w tle mamy codziennosc tych mlodych Irandczyków, a ta codziennoscia sa zamachy bombowe i krwawe zamieszki. Autopsja Znakomicie napisana, niepokojaca powiesc o brzydkim zyciu, zmarnowanej milosci i milosiernej smierci. Wilson z precyzja chirurga obnaza wnetrze czlowieka, który dobrowolnie skazuje sie na cierpienie fizyczne i psychiczne Zaulek lgarza To przewrotna pseudoautobiografia, blyskotliwa, gorzka, zabawna i pelna ironicznej madrosci opowiesc o czterech dniach z zycia dwudziestodwuletniego Ripleya Bogle'a, pól-Irlandczyka, pól-Walijczyka, wywodzacego sie z nizin spolecznych, ksztalconego w Cambridge geniusza, który wybral wolnosc bezdomnego wlóczegi, ulicznego filozofa sypiajacego, gdzie popadnie. Ripley Bogle, zbuntowany cynik, poszukuje prawd uniwersalnych, lecz nie ludzi sie, ze je znajdzie. Jest bezradny w zderzeniu z okolicznosciami, pozwala sie niesc fali, frustracje odreagowuje slowem, nie czynem. Niektórzy widza w nim antybohatera, inni bohatera dekadenckiego - jakkolwiek jednak go nazywac, jest postacia na wskros wspólczesna, mlodym czlowiekiem, który bez powodzenia usiluje sie wpasowac w ramy zycia w spoleczenstwie.