Tryptyk z podróży” to książka wyjątkowa. Wierzę, że jest tak między innymi dlatego, że już od pierwszej strony czuwa nad nią anioł Babci. To jednak nie jedyny powód jej wyjątkowości. Jak mówi sam autor, „podróż to nie tylko odwiedzanie nowych miejsc, poznawanie innych kultur, zdobywanie życiowych doświadczeń, ale przede wszystkim spotkanie z drugim człowiekiem”.
Tutaj jest to spotkanie niezwykłe. Spotkanie, które jest zarazem podróżą – zachwytem wędrowca nad drugim człowiekiem, nad tym wszystkim, co w nim odmienne, a jednocześnie tak bardzo ludzkie i bliskie każdemu z nas, nad jego człowieczeństwem. To także żywe spotkanie z Bogiem w drugim człowieku, z tym wszystkim, co w nim najpiękniejsze, a zarazem niewidoczne dla oczu, zrozumiałe jedynie dla wrażliwego serca. A wszystko to opatrzone jest tak bardzo charakterystyczną dla autora, mądrą życiową refleksją oraz dowcipem, które sprawiają, że w niektórych momentach śmiech przeplata się u czytelnika ze wzruszeniem i nie pozwala nie zatrzymać się choć na chwilę, by pomyśleć także nad własną egzystencją.
"Najważniejsze jednak to czuć się prowadzonym, bo wtedy zawsze dotrze się do celu, bez względu na to, gdzie będzie się on znajdował!”. Do takiej właśnie wędrówki nie tylko czytelniczej, ale też życiowej – zanurzonej w poczuciu sensu, zaprasza nas Szymon.