Tennenbaum Henryk (1881-1946), polski ekonomista, od 1918 wykładowca Wyższej Szkoły Handlowej (od 1933 SGH) w Warszawie. W latach 1926-1928 redaktor naczelny Przeglądu Gospodarczego (organu Centralnego Związku Polskiego Przemysłu, Górnictwa, Handlu i Finansów Lewiatan). Początkowo zwolennik gospodarki liberalnej, po wielkim kryzysie gospodarczym (1929-1935) rzecznik interwencjonizmu państwowego. Kredyt jest stosunkiem ekonomicznym między kredytodawcą a kredytobiorcą. Operacja udzielenia kredytu polega na postawieniu przez kredytodawcę do dyspozycji kredytobiorcy środków pieniężnych na określony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu (Jaworski; Zawadzka, 2002, s. 271). Kredytodawcą z reguły jest bank. Kapitał - termin z dziedziny ekonomii i finansów oznaczający zasoby trwałe (majątek, środki, aktywa) służące rozpoczęciu lub kontynuacji działalności gospodarczej. Jest jednym z podstawowych, klasycznych czynników produkcji, obok pracy i ziemi. Występuje on w postaci zasobów pieniężnych, środków produkcji oraz zasobów intelektualnych. W szerokim kontekście kapitał to "samopomnażająca się" wartość. Dzięki zaangażowanemu kapitałowi możliwa jest przynosząca zysk produkcja. Wypracowany zysk może być inwestowany, dzięki czemu następuje akumulacja kapitału. Taka definicja wskazuje po pierwsze na to, że kapitałem nie muszą być jedynie pieniądze i dobra, ale też technologie i inne niematerialne wartości. Po drugie mówi o tym, że nie każdy pieniądz (dobro/technologia) jest kapitałem, a jedynie ten zainwestowany, czyli taki, którego posiadanie daje właścicielowi tytuł do renty (np. w postaci odsetek, dywidendy, opłaty licencyjnej, itp). Tom I - Formy produkcji i zbytu - 640 s., 1932 r. Tom II - Kredyt - 859 s., 1932 r.