Bronisław Kiepuszewski (ur. 24 lipca 1910 w Łęcznej, zm. 19 listopada 1974 w Poznaniu) – profesor Politechniki Poznańskiej, specjalista z technologii maszyn a zwłaszcza obróbki skrawaniem oraz technologii kół i przekładni zębatych.

W 1930 roku ukończył Państwowe Gimnazjum im. Jana Kasprowicza w Inowrocławiu. Po odbyciu służby wojskowej w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii rozpoczął w 1931 roku studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej, które ukończył w 1936 roku, uzyskując dyplom inżyniera mechanika. W latach 1936-1939 pracował zawodowo w Fabryce Samochodów w Ursusie oraz w Fabryce Obrabiarek im. H. Cegielskiego, Oddział w Rzeszowie.

Po wybuchu II wojny światowej przebywał w obozie jenieckim w Murnau, a w latach 1940-1944 pracował przymusowo w Państwowych Zakładach Lotniczych w Rzeszowie jako kalkulator obróbki mechanicznej. W latach 1945-1947 pełnił funkcję kierownika obróbki mechanicznej w Zakładach Przemysłu Metalowego im. H. Cegielskiego w Poznaniu w Fabryce Obrabiarek. W latach 1946-1952 był wykładowcą w Szkole Inżynierskiej w Poznaniu, pracując jednocześnie jako główny projektant i kierownik delegatury Biura Projektowania Zakładów Przemysłu Metalowego i Elektrotechnicznego Prozamet w Poznaniu. Był również doradcą technicznym w Instytucie Techniki Cieplnej w Łodzi oraz pracownikiem naukowym Centralnego Laboratorium Obróbki Plastycznej w Poznaniu w latach 1959-1961.