Książka ukazuje teatralne misterium Srebrnego Wieku na tle misteryjnej praktyki teatralnej XVII-wiecznej kultury ruskiej (Ukrainy i Rosji), stanowiąc odpowiedź na nieobecność w polskiej literaturze naukowej publikacji, która ukazywałaby dwa typy rosyjskiego misterium (misterium staroruskie i misterium Srebrnego Wieku) w planie historyczno-kulturowym, prezentowałaby osobliwości wymienionych form misteryjnych w odniesieniu do kulturowych epok, w których powstały, oraz która porównywałaby odmiany gatunkowe misterium.

Książka stanowi doskonały przykład zastosowania filozofii w teatrologii, co nie spotyka się zbyt często wśród specjalistów w zakresie obu dziedzin. To połączenie jest niezwykle interesujące i płodne, dostarczające materiału do nowych badań zarówno teatrologicznych, jak i filozoficznych i kulturologicznych. Ta (…) wybitnie erudycyjna pozycja z pewnością przyczyni się do rozwoju studiów nad teatrem w kontekście interdyscyplinarnym.