Tak Sebastian Kneipp pisał o swojej chorobie i swoim uzdrowieniu: „Nie zawód, ani zamiłowanie do medycyny, lecz gorzka nędza zmusiła mię do badania zbawiennych skutków wody. Nędza uczy prosić, i korzystać z własnego rozumu! Według orzeczenia dwóch znakomitych lekarzy, w r. 1847 stałem już na krawędzi grobu, obaj uważali mnie za straconego. Przy pomocy wody żyję jeszcze do dziś, jestem rzeźwy i czerstwy. Wprawdzie nie samej tylko wodzie mam to do zawdzięczenia; znakomite moje zdrowie utrzymuję prostym sposobem życia, różniącym się tak wielce od przyzwyczajeń zbyt wielu ludzi. To jednak, co mi do zdrowia dopomogło, gdy kandydatem byłem śmierci, to powinno przecież i drugich uzdrowić. Środkiem tym była jedynie woda. Ze jest ona istotnie tak znakomitem lekarstwem, dowodem tego są wyleczeni moją metodą, którzy obecnie liczą się na tysiące. Obok robionych zabiegów, zawdzięczam wyborne moje zdrowie, jak już wspomniałem przestrzeganiu reguł co do pożywienia, mieszkania, snu i ubioru”. ! Uwagi: Brzegi stron lekko zakurzone, oprawa zarysowana i wytarta na krawędziach. Blok książki spójny. Druk zachowany w dobrym stanie. Książka zawiera pieczątki.