Ta książka to rezultat trzydziestu lat, jakie autorka przeżyła wśród psów domowych, wilków i psów dingo - zajmująca, przejmująca, a czasem chwytająca za serce. Nie jest to podręcznik tresury psów, gdyż pani Thomas nie uczy swoich psów niczego - wystarcza jej to, czego same się nauczą. Nie jest to także rozprawa naukowa na temat rodziny psowatych. Elizabeth Marshall Thomas, powieściopisarka i antropolog, daje zupełnie nową interpretację zachowań psów w postaci głęboko prawdziwego poematu zoopsychologicznego. Jest to przesycona miłością, lecz nie tanim sentymentalizmem, kronika wydarzeń z życia dwunastu psów, oparta na setkach tysięcy godzin ich obserwacji.