Barbara Filarska (ur. 30 czerwca 1922 roku w Warszawie, zm. 3 września 2007 roku w Warszawie) – historyk sztuki, bizantynolog.Urodziła się w rodzinie inteligenckiej (z domu Wąsik). Uczyła się w 16 liceum państwowym na Żoliborzu im. Aleksandry Piłsudskiej. Tam zdała maturę - już w pierwszym roku wojny, na tajnych kompletach.

We wrześniu 1939 roku, rozkazem dostała stopień podporucznika. Przysięgę składała w czerwcu 1942 roku w Komendzie Głównej Obszaru Warszawskiego jako kierowniczka centrali i szyfrantka. Żołnierz Armii Krajowej, uczestniczka Powstania Warszawskiego. Pseudonim - "Bronka" - miała ten sam do końca wojny. Podczas Powstania służyła w tym samym oddziale, w którym została przyjęta.

Po wojnie, po powrocie z obozu w Zeithain (Stalag IV B) trafiła do Muzeum Narodowego. Rychło zaznała represji ze strony SB, po dwóch miesiącach wypuszczono ją z aresztu.

Od czerwca 1945 roku do lipca 1957 roku pracowała w Zbiorach Sztuki Starożytnej Muzeum Narodowego w Warszawie. Pod kierunkiem prof. Marii Bernhard uczestniczyła w pracach związanych z organizacją całej struktury zbiorów starożytnych (inwentarze, magazyny i galerie).