Zasadniczo rzecz biorąc, zabawa to "aktywna rozrywka", która przybiera najczystszą postać wtedy, gdy oddając się jej, możemy zapomnieć o troskach i problemach codzienności. Najlepiej zapamiętujemy taką zabawę, która wzbudza żywiołową, nieskrywaną radość, jakiej doświadczyć możemy w najintymniejszych marzeniach lub w najbardziej emocjonujących chwilach jakiejś gry. Wyobrażanie sobie związku z pociągającym nas partnerem może dawać równie głęboką satysfakcję jak danie mata albo strzelenie bramki. Ze Wstępu Jamesa E. Combsa W XX wieku zabawa się demokratyzuje: wszyscy jeździmy na wakacje, chodzimy do kina i mamy w domu telewizor, wszyscy w końcu uprawiamy sport (a przynajmniej jesteśmy kibicami), który jako daleki spadkobierca etosu rycerskiego przez długi czas był zarezerwowany dla klasy dżentelmenów. Zabawa, czyli typ preferowanych rozrywek przynajmniej w tym samym stopniu co praca jest wyznacznikiem stylu życia, a co za tym idzie sposobem na konstruowanie tożsamości. Z Posłowia Agaty Chałupnik