Król Polski, władca Lotaryngii, kochany przez mieszkańców księstwa "le roi Stanislas". Co o nim wiemy? Stanisław Leszczyński (1677-1776) w wieku dwudziestu siedmiu lat został wybrany na króla Polski, ale wkrótce utracił tron. Szczęście uśmiechnęło się do niego, gdy potężny król Francji, Ludwik XV, postanowił poślubić jego córkę Marię. Osiem lat później Stanisław ponownie wstąpił na tron polski. Gdy abdykował po wojnie sukcesyjnej, władca Francji, jego zięć, powierzył mu księstwa Lotaryngii i Baru. Leszczyński podbił serca Lotaryńczyków swoją działalnością charytatywną i uroczystościami, któe organizował w zamku w Luneville. Mecenas sztuki, literatury i nauki, otoczył się najlepszymi architektami, którzy wybudowali wspaniały zespół pałacowy w Nancy. Kochał muzykę i teatr, organizował wystawne uczty w stylu epoki, a gdy gościły u niego ukochane wnuczki, "zorganizowano z tej okazji wielki fajerwerk, do którego wykorzystanych zostało 7000 rac, 100 płomienistych waz, 600 puszek i wiele innych ogni".