Melania Kierczyńska (właśc. Melania Cukier; ur. 12 października 1888 w Warszawie, zm. 4 lipca 1962 tamże) – działaczka komunistyczna, polonistka, krytyk literacki, tłumaczka. Urodzona w rodzinie żydowskiej, córka Szymona, właściciela sklepu. Uczennica IV gimnazjum w Warszawie, podczas strajku powszechnego w 1905 porzuciła naukę, następnie uczestniczyła w kursach pedagogicznych, po czym wstąpiła na wydział matematyczno-przyrodniczy Towarzystwa Kursów Naukowych. Od 1906 członek SDKPiL, kolporterka i agitatorka, przyjaźniła się m.in. z Zofią Muszkat, późniejszą żoną Feliksa Dzierżyńskiego. Od 1908 w Szwajcarii, w Bernie i Zurychu studiowała chemię i filozofię. Współpracownica zuryskiej sekcji SDKPiL. 1909 wróciła do Warszawy, gdzie została aresztowana i do 1910 była więziona. Od 1914 nauczycielka języka polskiego w chełmskim gimnazjum, następnie w Tomaszowie Mazowieckim. Od grudnia 1918 członek KPRP/KPP. 1922-1927 nauczała języka i literatury niemieckiej w warszawskim gimnazjum, a 1926-1927 języka i literatury polskiej 3 Seminarium Ochroniarskim Towarzystwa Żydowskich Szkół Średnich. 1928-1931 wykładała metodykę nauczania języka polskiego na Rocznych Kursach Nauczycielskich dla maturzystów prowadzonych przez Gminę Żydowską w Warszawie. Należała do nauczycielskiej komórki KPP; w jej mieszkaniu odbywały się zebrania działaczy partyjnych. Była aktywnym członkiem lewicy nauczycielskiej w Związku Zawodowym Nauczycieli Średnich Szkół Żydowskich i w Zawodowym Zrzeszeniu Nauczycieli Szkół Powszechnych RP. Brała udział w wielu akcjach i kampaniach oświatowych.