Władysław Bieńkowski, pseudonim Kwiek, Nartowski (ur. 17 marca 1906 w Łodzi, zm. 15 kwietnia 1991 w Warszawie) – polski publicysta, socjolog, polityk, w latach 1956–1959 minister oświaty. Od 1928 mieszkał w Warszawie. Ukończył Uniwersytet Warszawski. Od 1930 do 1936 był działaczem organizacji młodzieżowych: Organizacji Młodzieży Socjalistycznej „Życie” i Komunistycznego Związku Młodzieży Polskiej. W czasie II wojny światowej był redaktorem pism konspiracyjnych: „Głosu Warszawy” i „Trybuny Wolności”. W latach 1945–1946 był związany z resortem oświaty. Od 13 listopada 1956 do 27 października 1959 był ministrem oświaty w rządach Józefa Cyrankiewicza. W latach 1948–1956 był dyrektorem Biblioteki Narodowej[1]. Od 1942 należał do PPR, gdzie od 1945 do 1948 był w KC PPR. Następnie – do 1970 – należał do PZPR. Od 1943 do 1947 był posłem do Krajowej Rady Narodowej. W latach 1947–1952 był posłem na Sejm Ustawodawczy, a w latach 1961–1969 posłem na Sejm PRL III i IV kadencji.