Jerzy Alfred Tomasz Kossowski (ur. 18 lipca 1889 we Lwowie, zm. 16 czerwca 1969 w Rio de Janeiro, Brazylia) – polski pisarz, dziennikarz, aktor i oficer. Egzamin maturalny zdał w roku 1908, po czym studiował prawo i hi­storię sztuki w Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. W roku 1912 został wcielony do wojska austriackiego i ukończył szkołę podchorążych. W latach 1914–1918 brał udział w I wojnie światowej. Prowadził w tym czasie intensywną konspiracyjną działalność antyaustriacką. W roku 1918 w stopniu porucznika wziął udział w przejęciu władzy w polskie ręce w Tarnowie, gdzie stacjonował z batalionem zapasowym 20. galicyjskiego pułku piechoty. W wojsku polskim służył do roku 1920, biorąc udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Zdemobilizowany został w stopniu kapitana. Po zakończeniu służby wojskowej organizował życie teatralne w Polsce, pełniąc funkcje kierownicze różnych zespołów teatralnych oraz reżyserując i występując jako aktor m.in. w Teatrze Reduta i poznańskimTeatrze Nowym. Od roku 1914 prowadził działalność literacką i dziennikarską, jednak debiut książkowy miał dopiero w roku 1927. W jego dorobku są liczne powieści, sztuki teatralne, drobne formy literackie i przekłady. Swoje prace podpisywał Zygrfyd Jur, J.K. i J. Kos. Był wiceprezesem ZAiKS-u W roku 1936 wyjechał z żoną do Brazylii. Po wybuchu II wojny światowej wrócił do Europy i wstąpił do Wojska Polskiego we Francji, biorąc udział w walkach w roku 1940. Dostał się do niewoli, z której uciekł i powrócił do Brazylii. W latach 50. i 60. był profesorem w szkole dramatycznej w Rio de Janeiro.